ای دل سوخته با سوز و غم یار بساز
چند روزی به غم و محنت دلدار بساز

چون بجز دوست نخواهی که بود همدم تو
صبر کن در غم و پس روی به دیوار بساز

به امید رخ زیبای گل ای بلبل مست
با جفا خوی کن و با ستم خار بساز

آدمی زاد نباشد چو به عالم دلشاد
شادی کم منگر، با غم بسیار بساز

مکن اندیشه که دنیای دنی بر گذرست
رو به آه سحر و دیده خونبار بساز

سرنوشت ازلی را نتوان داد تمیز
در خرابات بیا با می گلنار بساز

صوفیا خرقه و سجاده به می در گرو است
برو امروز تو با جبه و دستار بساز