هوش مصنوعی:
شاعر در این اشعار از احساس غربت و دلتنگی، نبودن غذا و گرسنگی، و انتظار برای کمک دیگران سخن می‌گوید. او از بوی ناخوشایند همدمان، نبودن غذا در سفره، و آرزوی رسیدن کمک از سوی کله‌پز یا صوفی مسکین صحبت می‌کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عمیق اجتماعی و عاطفی مانند غربت، فقر و انتظار است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند گرسنگی و مشکلات معیشتی ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
بخش ۷۱
اگر به جانب غربت کشد دلم شاید
که بوی خیر از این همدمان نمی آید
در جواب او
اگر به جانب بغرا کشد دلم شاید
که بوی قلیه زاکرا و نان نمی آید
بود که کله پز از حال من شود آگاه
در آن زمان که سر دیگ خویش بگشاید
اگر چه گوشت بود در جهان نوای نعیم
جمال نان تنک سفره را بیاراید
گرسنه خلق و به سفره، طعام لاموجود
بلای جان بود ای دل خدای ننماید
در آن زمان که کند مطبخی طعام نثار
بود که صوفی مسکین به خاطرش آید
که بوی خیر از این همدمان نمی آید
در جواب او
اگر به جانب بغرا کشد دلم شاید
که بوی قلیه زاکرا و نان نمی آید
بود که کله پز از حال من شود آگاه
در آن زمان که سر دیگ خویش بگشاید
اگر چه گوشت بود در جهان نوای نعیم
جمال نان تنک سفره را بیاراید
گرسنه خلق و به سفره، طعام لاموجود
بلای جان بود ای دل خدای ننماید
در آن زمان که کند مطبخی طعام نثار
بود که صوفی مسکین به خاطرش آید
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۷۰
گوهر بعدی:بخش ۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
