هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از ترکی، شاعر فارسی‌زبان، بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و دردهای عشق است. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند گل، سرو، و سبزه، احساسات خود را نسبت به معشوق بیان می‌کند و از رنج‌های عشق و بی‌توجهی معشوق شکایت دارد. همچنین، او از نقش شعر و شاعری در تسکین دردها سخن می‌گوید و خود را به عنوان عاشقی شوریده‌حال معرفی می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج عشق و رسوایی در عشق نیاز به درک بالاتری از احساسات و روابط انسانی دارد.

شمارهٔ ۳۷ - گل بیخار

چون گل رویت گل گلزار گویی هست، نیست
چون قدت سروی به این رفتار گویی هست، نیست

گر دمیده سبزهٔ خط گرد رویت غم مدار
در گلستان یک گل بی خار گویی هست، نیست

همچو من غمدیده از عشق تو گویی نیست، هست
لیک چون من با غم بسیار گویی هست، نیست

عاشق بیچاره را دشوارتر در نزد یار
هیچ چیز از صحبت اغیارگویی هست، نیست

ساقی مجلس از آن دستی که می در جام ریخت
زاهل مجلس یک نفر هوشیار گویی هست، نیست

نوخطان سبزه در خوابند گویا در چمن
غیر نرگس دیده بیدار گویی هست، نیست

در جهان گویا برای دفع هم و رفع غم
هیچ چیز از خواندن اشعارگویی هست، نیست

کس چو «ترکی» در جهان شوریده از عشق بتان
خوار و رسوا بر سر بازارگویی هست، نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶ - ناوک غمزه
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸ - مشک ختن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.