هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق و فداکاری شاعر به معشوق است. شاعر معشوق را بالاتر از هر چیزی می‌داند و خود را فدای او می‌کند. او زیبایی و جذابیت معشوق را بی‌نظیر توصیف می‌کند و دیگران را در مقایسه با او ناچیز می‌شمرد. شاعر آرزوی وصال معشوق را دارد و حاضر است همه چیز را برای او فدا کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۴۷ - جای دلبر

باشد به سرم هوای دلبر
جان چیست کنم فدای دلبر

از چشم، عزیزتر ندارم
در چشم من است جای دلبر

بیگانه ز جمله ماسوی شد
هرکس که شد آشنای دلبر

سروی نبود به هیچ بستان
چون قامت دل ربای دلبر

سرچشمهٔ آب زندگانی است
لعل لب جان فزای دلبر

خوبان جهان که شاه حسنند
هستند کمین گدای دلبر

کی دست دهد وصال، «ترکی»
تا سر بنهم به پای دلبر
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶ - قامت دلجو
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸ - نخل نیکی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.