۳۴۴ بار خوانده شده

قصیدهٔ شمارهٔ ۸۳

مردم سفله به سان گرسنه گربه
گاه بنالد به زار و گاه بخرد

تاش همی خوار داری و ندهی چیز
از تو چو فرزند مهربانت نبرد

راست چو چیزی به دست کرد و قوی گشت
گر تو بدو بنگری چو شیر بغرد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۸۲
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.