گرفت مشک وروان گشت آن خلاصهٔ ناس
هژبر بیشهٔ مردی و مردمی عباس

رساند جنگ کنان خویش را به شط فرات
نمود مشک پر از آب، آن سپهر اساس

قدم نهاد برون تشنه لب، ز شط فرات
نمود حمله بر آن کافران حق نشناس

کشید تیغ و، رجز خواند و، حمله کرد چو شیر
ز هم سپاه عدو را درید چون کرباس

ز بسکه بر زبر هم فتاده بود قتیل
زمین معرکه گفتی مگر نمود آماس

ز ضرب بازوی او پر دلان لشکر را
فتاد لرزه بر اندامشان ز بیم و هراس

ز بسکه بر بدن زخم تیر و نیزه رسید
ازآن گروه بد آیین بدتر از خناس

بریده دست و، بدن چاک چاک و، خالی مشک
ز صدر زین، به زمین خورد آن خلاصهٔ ناس

کنارشط، لب تشنه سپرد جان اما
گرفت از کف ساقی کوثر آب، عباس

ز قتل حضرت عباس « ترکیا » شب و روز
بریز اشک و ببر کن ز غم، سیاه لباس

«ترکی شیرازی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir