هوش مصنوعی: این شعر به مصائب و رنج‌های اهل بیت پیامبر (ص) به ویژه در واقعه کربلا می‌پردازد. با اشاره به شهادت امام حسین (ع)، اسارت زینب (س)، و دیگر اعضای خاندان پیامبر، درد و اندوه آنان را به تصویر می‌کشد. همچنین، به صبر و استقامت آنان در برابر ظلم و ستم اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل توصیفاتی از خشونت و رنج است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر مفاهیم مذهبی و تاریخی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۶ - انتظار قافله

فلک به آل پیمبر سر مجادله دارد
به اهل بیت نبی تا کی این معامله دارد

کنار دجلهٔ کرب و بلا بیا و نظر کن
چه موج ها و چه گرداب های هایله دارد

عزیز فاطمه صد پاره تن فتاده به میدان
هنوز دل، به دل آرام خویش یکدله دارد

به نوک نی سر سلطان دین مقابل زینب
اگر غلط نکنم مهر و مه مقابله دارد

میا راس حسین و تن فتاده به خاکش
خدا گواست که یک چوب نیزه فاصله دارد

زبس دو یده سکینه به راه شام پیاده
دریغ و درد که پایش هزار آبله دارد

ز خیمه گاه سوی قتلگه دود ز چه زینب
بدان که حاجی عشق است و میل هر وله دارد

به شام زینب بی خانمان به کنج خرابه
غمین نشسته و با بخت خویشتن گله دارد

یزید بر لب و دندان شاه عشق، زند چوب
به حیرتم دل زینب چقدر حوصله دارد

گناه حضرت سجاد چیست؟ جرم کدامش
که غل به گردن و بر دست و پای سلسله دارد

مدام فاطمه در کوچه های شهر مدینه
نشسته بر سر راه انتظار قافله دارد

قبول فاطمه افتد گر این مصیبت «ترکی»
به روز بازپسین، باز چشم بر صله دارد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵ - رنگین لاله ها
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۷ - داغ لاله رخان
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.