هوش مصنوعی: این شعر به مصائب و غم‌های حضرت زینب (س) پس از واقعه کربلا و در مسیر شام می‌پردازد. توصیف می‌شود که چگونه محمل زینب در خرابه‌ای قرار گرفته و غم او از مصیبت کربلا بیشتر شده است. سر بریده امام حسین (ع) در مقابل چشمان زینب قرار دارد و او در تاریکی شب، تنها با غم و رنج روزگار می‌گذراند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل موضوعات عمیق مذهبی و عاطفی مانند مصائب کربلا و غم‌های حضرت زینب (س) است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال ممکن است دشوار باشد. همچنین، توصیف‌های غمگین و صحنه‌های دردناک ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۹۴ - شمع محفل

به شام گشت چو اندر خرابه، منزل زینب
فزون شد از الم کربلا، غم دل زینب

چو گشت قافلهٔ کربلا، روانه سوی شام
کسی نبود که بندد به ناقه، محمل زینب

چو آفتاب درخشنده تا به شام، زکوفه
سر حسین به نی بود در مقابل زینب

به پیش پیش کجاوه سر امام شهیدان
شبان تیره بدی جای شمع محفل زینب

میان را گه افتادی و گهی بنشستی
ز بس کشید سر ریسمان موکل زینب

کجایی ای شه دلدل سوار تا که بینی
چو گنج، کنج خرابه شداست منزل زینب

به غیر رنج و غم روزگار، بهره نبودش
مگر عجین شده با آب رنج و غم، گل زینب
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن (مجتث مثمن مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳ - داغ لاله ها
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵ - مشعل افروخته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.