هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از بی‌اعتباری دنیا و هر آنچه در آن است سخن می‌گوید و اعلام می‌کند که او و همراهانش مست عشق و محبت هستند و به بهشت و شراب نیازی ندارند. او با وجود گناهانش، از رحمت پروردگار ناامید نیست و با توکل به علی(ع)، ترسی از روز حساب ندارد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و دینی عمیق است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و شناخت کافی از مفاهیم مذهبی دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند گناه و رحمت الهی ممکن است برای سنین پایین نامفهوم یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۲ - رحمت پروردگار
ساقی بیار باده که چون نیک بنگری
دنیا و هر چه هست در او اعتبار نیست
ما مست جام بادهٔ عشق و محبتیم
ما را شراب و کوثر و جنت به کار نیست
بر در گه خدای جهان آفرین کسی
چون من گناه کار، در این روزگار نیست
شادم از آن که با همه سنگینی گناه
مایوسیم ز رحمت پروردگار نیست
روز شمار، کار چو با مرتضی علی است
در دل مرا هراس ز روزشمار نیست
دنیا و هر چه هست در او اعتبار نیست
ما مست جام بادهٔ عشق و محبتیم
ما را شراب و کوثر و جنت به کار نیست
بر در گه خدای جهان آفرین کسی
چون من گناه کار، در این روزگار نیست
شادم از آن که با همه سنگینی گناه
مایوسیم ز رحمت پروردگار نیست
روز شمار، کار چو با مرتضی علی است
در دل مرا هراس ز روزشمار نیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱ - شرح حال
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳ - بنای عدل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
