نوجوانی به شخص پیری گفت
که چرا قامتت کمان گشته

پیر خندید و در جوابش گفت
به سرم دور آسمان گشته

من اول چو توجوان بودم
نوبهارم کنون خزان گشته

رفت از ترکشم چو تیر شباب
قامتم چون کمان از آن گشته