هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زندگی سخت و ناخوشایند مردی می‌پردازد که همسری زشت‌رو و بداخلاق دارد. شاعر با استفاده از تشبیهات مختلف، مانند مقایسه روز و شب به شب اول قبر، و اشاره به نبود آرامش حتی با بالش زر، رنج و عذاب این فرد را به تصویر می‌کشد. همچنین، او زندگی با چنین همسری را به کشت‌وکاری بی‌ثمر در مزرعه دنیا تشبیه می‌کند.
رده سنی:
18+
این شعر حاوی مضامینی مانند ناخشنودی از زندگی زناشویی و توصیفات تلخ از روابط انسانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا سنگین باشد. همچنین، درک کامل طنز و هجو موجود در متن نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۵ - بالش زر
روزش چو شب است و شب، شب اول قبر
هرکس که به خانه، زن زشتی دارد
یک روز خوشی به خود نه بیند هرگز
کو همسر زشت بد سرشتی دارد
در مزرع دهر با چنین همسر زشت
حقا که عجب زرعی و کشتی دارد
گر سر بنهد به بالش زر گویا
در زیر سرش نه پخته خشتی دارد
با همچو زنی اگر شبی روز کند
شک نیست که آزار خنشتی دارد
هرکس که به خانه، زن زشتی دارد
یک روز خوشی به خود نه بیند هرگز
کو همسر زشت بد سرشتی دارد
در مزرع دهر با چنین همسر زشت
حقا که عجب زرعی و کشتی دارد
گر سر بنهد به بالش زر گویا
در زیر سرش نه پخته خشتی دارد
با همچو زنی اگر شبی روز کند
شک نیست که آزار خنشتی دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴ - جاذب خلق
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶ - بخت خفته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
