۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۷ - یک عمر

یک دمی بیدار شو، از خواب ناز
ای که روز و شب، به خواب غفلتی!

مهلتت یک عمر داد ندای عزیز!
از اجل، دیگر نیابی مهلتی

تا که داری فرصتی، در توبه کوش
بعد از این شاید نیابی فرصتی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶ - غم بیهوده
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸ - مجال مکث و درنگ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.