هوش مصنوعی:
این شعر از فردی که در آرامش و بی‌خبری به سر می‌برد می‌خواهد تا چشمان خود را باز کند و بپذیرد که زندگی گذرا است و سرانجام همه به قبری تنگ منتقل خواهند شد.
رده سنی:
15+
محتوا درباره‌ی مرگ و گذرا بودن زندگی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال سنگین یا نامفهوم باشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم فلسفی و اخلاقی ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۳۸ - مجال مکث و درنگ
ای که آسوده خفته ای شب و روز
زیر این طاق لاجوردی رنگ
چشم خود باز کن، که اینجا نیست
هیچ کس را مجال مکث و درنگ
بایدت رفت و زین سرای فراخ
عاقبت در میان قبری تنگ
زیر این طاق لاجوردی رنگ
چشم خود باز کن، که اینجا نیست
هیچ کس را مجال مکث و درنگ
بایدت رفت و زین سرای فراخ
عاقبت در میان قبری تنگ
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷ - یک عمر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹ - هشیار باش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
