هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق و ستایش معشوق سخن می‌گوید. شاعر با بیان‌های مختلف، زیبایی و جذابیت معشوق را توصیف می‌کند و از عشق و وفاداری به او سخن می‌راند. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم عرفانی مانند نفس نفیس و آب حیات دارد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و ادبی موجود در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۰

گرچه بر پیر و جوان دادن جان شاق آمد
لیک عاشق به چنین مرحله مشتاق آمد

تو برون ز انفس و آفاقی ای نفس نفیس
کی دگر مثل تو در انفس و آفاق آمد

زهر در دست تو چون آب حیات ابد است
زهرنوشان تو را عار ز تریاق آمد

از لب لعل و دهان تو شود حوصله تنگ
طاقت از طاق دو ابرو و لبت طاق آمد

گرچه اغراق تو بس واجب و فرض آسان شد
وصف حسن تو صنم خالی از اغراق آمد

نتوان از سر کوی تو جفا جوی گذشت
خون عشاق به حدی است که تا ساق آمد

اشک خونین چو، شراب است و دل خسته کباب
رزق عشاق تو اینگونه ز، رزاق آمد

عهد و میثاق شکستن نبود شرط وفا
یار باید همه جا بر سر میثاق آمد

«حاجبا» علم و کمال و هنر و فضل و ادب
هر یکی را قلم دست تو مصداق آمد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.