هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، با مضامینی همچون عشق به یار، باده‌نوشی، تقدیر و سرنوشت، و ستایش زیبایی‌های طبیعت و معشوق سروده شده است. شاعر از عشق و شراب به عنوان نمادهایی برای رسیدن به حقیقت و رهایی از دنیای فانی یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین اشاره‌هایی به باده‌نوشی دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۱۹

تا مهر روی یار برآمد ز بام ما
افتاد عکس طلعت ساقی بجام ما

روز نخست منشی تقدیر سر غیب
بنوشته بر جریده هستی دوام ما

ساقی بیار باده که بر روی نقد دل
زد سکه نقش خاتم لعلش بنام ما

غیر از صبا ز گلشن جان کیست تا برد
هر صبحدم بحضرت جانان سلام ما

تا از کمند دهر جهانی سمند عمر
در دست باده داده چه نقش و چه نام ما

از موی مشکفام تو برخاست نافه
خوشتر ز بوی نافه چین شد مشام ما

تا منزل رهی نشناسند اهل دل
روشن شده است نور علی در مقام ما
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.