هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و عاشقانه به ستایش معشوق و توصیف زیبایی‌های او می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند مقایسه قامت معشوق با سرو و اشاره به موی او به عنوان آیتی از شب، عشق و شیفتگی خود را بیان می‌کند. همچنین، مفاهیم عرفانی مانند تسلیم در برابر فرمان معشوق و تبدیل خاک وجود به کیمیا را مطرح می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق و تسلیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۷

ای رخت مهر سپهر انما
قامتت سرو ریاض هل اتی

شرحی از موی تو واللیل آمده
آیتی در وصف رویت والضحی

از ازل بهر ثنایت تا ابد
ذکر تسبیح ملک شد لافتی

در وجود اثبات الاکس نکرد
تا نکردی نفی شرک از تیغ لا

عاشقان هستند در فرمان تو
نقطه تسلیم پرگار رضا

هرکه شد مفتون زلف دلکشت
گشت مطلق از قیود ما سوی

از تو جوید یک نظر نور علی
تا شود خاک وجودش کیمیا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.