ز من مپرس دلت از چه روی خونینست
ازآن بپرس که عاشق کشیش آیین است

فغان که زار بتیغ غمم بخواهد کشت
مهی که با دگران مهر و با منش کینست

غبار نیست که بر گرد عارضش بینی
کشیده بر ورق گل خط ریاحینست

حریم سینه مجنون نشیمن لیلیست
رواق دیده فرهاد و قصر شیرینست

تراکه مسند شاهیست تکیه گه چه غمت
زمن که بسترم از خار و خاره بالینست

ز کفر زلف تو ایمن توان بودن
که دزد خانه ایمان و رهزن دینست

دری که سفت بوصف رخ تو نور علی
هزار مرتبه بهتر ز عقد پروینست

«نورعلیشاه»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir