هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه به ستایش معشوق و توصیف زیبایی‌های او می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند ماه، سرو، شمع و گلستان، عظمت و جذابیت معشوق را بیان می‌کند و تأکید می‌کند که هیچ کس و هیچ چیز در جهان به پای او نمی‌رسد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۵۹

بزم جان را جز تو جانانی کجاست
ملک دل را جز تو سلطانی کجاست

چون رخت ماهی نتابید از فلک
چون قدت سروی ببستانی کجاست

دل شبستانست و رخسار تو شمع
همچنین شمع و شبستانی کجاست

چز گلستان حریم کوی تو
بلبل جان را گلستانی کجاست

عاشقان را همچو موی و روی تو
در جهان کفری و ایمانی کجاست

تو سلیمانی و لعلت خاتمست
خود بگو جز تو سلیمانی کجاست

بر رخت چون نور عین و لام و یا
واله و شیدای و حیرانی کجاست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.