ساقیم باز مجلس آرا شد
در لب لعل باده پیما شد

از رخش تافت در دلم عکسی
دل ز عکس رخش مصفا شد

عشقش آمد در خزانه گشود
نقد گنج خفا هویدا شد

جام گیتی نما بدستم داد
هرچه بود و نبود پیدا شد

گاه خالد شد و گهی سلمی
گاه مجنون شد گاه لیلی شد

حسن خود را ز دیده وامق
ناظر اندر عذار عذرا شد

تافت نور علی ز رخسارش
روشنی بخش چشم بینا شد