هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق می‌پردازد و از عناصری مانند خنده، لب‌های شیرین، زلف‌های پیچیده و حسن بی‌نظیر او سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تشبیهات و استعارات زیبا، عشق و شیفتگی خود را بیان می‌کند و اشاره می‌کند که زیبایی معشوق فراتر از توصیف است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و استفاده از استعارات و تشبیهات پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۱۳۰
پسته او که نوشخند آمد
خنده اش بر بساط قندآمد
نمکی از لب شکر بارش
مرهم ریش دردمند آمد
صفحه رو و نقطه خالش
در نظر مجمر و سپند آمد
تار زلفش بگردن عشاق
در ره عشق چون کمند آمد
پیش حسنش زچون و چند مگو
زانکه برتر ز چون و چند آمد
سخن تلخ زآن لب شیرین
خوشترم از گلاب و قند آمد
طبع گوهر فشان نور علی
در صفت نظم دلپسند آمد
خنده اش بر بساط قندآمد
نمکی از لب شکر بارش
مرهم ریش دردمند آمد
صفحه رو و نقطه خالش
در نظر مجمر و سپند آمد
تار زلفش بگردن عشاق
در ره عشق چون کمند آمد
پیش حسنش زچون و چند مگو
زانکه برتر ز چون و چند آمد
سخن تلخ زآن لب شیرین
خوشترم از گلاب و قند آمد
طبع گوهر فشان نور علی
در صفت نظم دلپسند آمد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
