هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی، به ستایش معشوق و توصیف عشق الهی میپردازد. شاعر با استفاده از استعارههایی مانند «خم ابرو»، «حرم کوی»، و «کعبه عشق»، معشوق را به عنوان قبلهگاه عاشقان معرفی میکند. همچنین، از مفاهیمی مانند فنا، عتاب معشوق، و تابش نور علی(ع) برای بیان حالات عرفانی استفاده شده است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و استعارههای پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند فنا و سیلاب عشق نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۸۶
ای خم ابروی تو قبله ارباب عشق
وی حرم کوی تو کعبه اصحاب عشق
میرسد از هر زمان تازه عتابی ز تو
حب تو کی میرود از دل احباب عشق
زلف کمندت که هست دام دل عاشقان
گردن جانها بسی بسته ره باب عشق
تا که بچنگ آورد از صدفت گوهری
دل زندم هر نفس لطمه بغرقاب عشق
کی برساند بلب جام زلال خضر
هرکه رسیدش بکام جرعه از ناب عشق
برسر بحر فنا جای کند جاودان
هرکه نشنید دمی در دم سیلاب عشق
تافت ز نور علی تا بدلم تابشی
آتشی افروخته دل ز تب و تاب عشق
وی حرم کوی تو کعبه اصحاب عشق
میرسد از هر زمان تازه عتابی ز تو
حب تو کی میرود از دل احباب عشق
زلف کمندت که هست دام دل عاشقان
گردن جانها بسی بسته ره باب عشق
تا که بچنگ آورد از صدفت گوهری
دل زندم هر نفس لطمه بغرقاب عشق
کی برساند بلب جام زلال خضر
هرکه رسیدش بکام جرعه از ناب عشق
برسر بحر فنا جای کند جاودان
هرکه نشنید دمی در دم سیلاب عشق
تافت ز نور علی تا بدلم تابشی
آتشی افروخته دل ز تب و تاب عشق
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.