هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و صوفیانه، بیانگر خودشناسی، وحدت وجود، و عشق به حق است. شاعر خود را گوهری ارزشمند، مشرق انوار الهی، و مخزن اسرار می‌داند. او از وابستگی به نام و نشان رسته و تنها طالب دیدار حق است. شعر با مضامینی مانند فنا در خدا، وحدت وجود، و بی‌اعتنایی به بهشت و دوزخ، حالتی عرفانی و روحانی دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات صوفیانه نیاز به پیش‌زمینه‌ای از ادبیات عرفانی دارد.

شمارهٔ ۱۹۷

ما ابر گهر باریم هی هی جبلی قم قم
ما قلزم ز خاریم هی هی جبلی قم قم

گر نور خداجوئی بیهوده چه میپوئی
ما مشرق انواریم هی هی جبلی قم قم

اسرار نهانی را گر فاش و عیان خواهی
ما مخزن اسراریم هی هی جبلی قم قم

این روز تو همچون شب گر تیره و تاریکست
ما شمع شب تاریم هی هی جبلی قم قم

با قافله وحدت گر زانکه سری داریم
ما قافله سالاریم هی هی جبلی قم قم

ما رند قدح نوشیم از نام و نشان رسته
در میکده خماریم هی هی جبلی قم قم

در روز ازل با حق چون قول بلی گفتیم
ما بر سر اقراریم هی هی جبلی قم قم

با جنت و با دوزخ ما را نبود کاری
ما طالب دیداریم هی هی جبلی قم قم

ما باقی باللهیم فانی ز خودی خود
منصور سر داریم هی هی جبلی قم قم

در اول و در آخر در ظاهر و در باطن
ماپرتو دلداریم هی هی جبلی قم قم

در طور لوای حق رب ارنی گویان
مستغرق دیداریم هی هی جبلی قم قم

ای زاهد افسرده رو طعنه مزن مار ا
ما آه شررباریم هی هی جبلی قم قم

در میکده وحدت چون نور علی دایم
مست می جباریم هی هی جبلی قم قم
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.