هوش مصنوعی: این متن عرفانی و شاعرانه، بیانگر حالت‌های مختلف روحانی و عاشقانه‌ی شاعر است. او خود را به عنوان گوهری یگانه در دریای بیکران، گاهی مست و گاهی هوشیار، گاهی عاشق و گاهی معشوق توصیف می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، وحدت وجود، و سلوک عرفانی سخن می‌گوید و خود را در قالب‌های مختلفی مانند نور، جام، و نقش تصویر می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات عاشقانه و استعاره‌های پیچیده نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۹۸

من در تاج خسروان آن لؤلؤ لالا ستم
در قعر بحر بیکران آن گوهر یکتاستم

گه نار و گه نور آمدم گه مست مخمور آمدم
بردار منصور آمدم هم لا و هم الاستم

من مست جام کوثرم در قلزم جان گوهرم
من عکس روی دلبرم در هر دلی پیداستم

گه خالد و سلمی شدم گه وامق و عذرا شدم
مجنون بدم لیل شدم در منزل اعلاستم

مخمور و مستم چیستم مفتون زلف کیستم
نی هستم و نی نیستم یکتای بیهمتاستم

گه ساقی و گه باده ام گه عاشق آزاده ام
گه نقش و گاهی ساده ام گه جام و گه میناستم

نور علی عالیم در کشور جان والیم
وز حق پر از خود خالیم مهر جهان آراستم
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.