جز جان و جنان که شد ز دستم
بنگر ز غمت چه طرف بستم

دی توبه نموده بودم از می
امروز بساغری شکستم

در راه طلب چو گرد عمری
گه خواستم و گهی نشستم

چون رشته عشق گشت محکم
سررشته عقل را گسستم

مرد ره عشقم و نباشد
اندیشه از بلند و پستم

از هستی و نیستی منزه
نی نیستم این زمان نه هستم

چون نور علی بمصطب عشق
مست می وحدت الستم