هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، بیانگر حالات و احساسات عاشقانه‌ی شاعر نسبت به معشوق است. شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، مانند پروانه و شمع، درد و درمان، و کفر و دین، به توصیف عشق و جنون ناشی از آن می‌پردازد. او معشوق را جان و جهان خود می‌داند و از جدایی و هجران شکوه می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به کفر و دین نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح دارد.

شمارهٔ ۲۱۹

ای جان و ای جانان من هذا جنون العاشقین
ایوصل و ای هجران من هذا جنون العاشقین

راه مرا پایان تو ئی درد مرا درمان توئی
جان مرا جانان توئی هذا جنون العاشقین

دیوانه رویت منم آشفته مویت منم
سرگشته کویت منم هذا جنون العاشقین

پروانه شمعت منم آشفته مویت منم
دردانه سمعت منم هذا جنون العاشقین

ای شاه درویشت منم درویش دلریشت منم
بیگانه و خویشت منم هذا جنون العاشقین

شمع ترا پروانه من عشق ترا افسانه من
گنج ترا ویرانه من هذا جنون العاشقین

جان جهان من توئی روح و روان من توئی
فاش و نهان من توئی هذا جنون العاشقین

بستم بتا در دیر جان زنار زلفت در میان
وز کفر و دینم سرگران هذا جنون العاشقین

از روی تو نور علی شد در دلم چون منجلی
مستانه گویم یللی هذا جنون العاشقین
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.