هوش مصنوعی: این شعر عرفانی به بیان رابطهٔ انسان با حقیقت وجود (خدا یا معشوق) می‌پردازد. شاعر از وحدت وجود سخن می‌گوید و اینکه حقیقت در همه چیز حاضر است، از آینه تا دریا، از صورت تا معنی. او از رفع حجاب و رسیدن به یگانگی با معشوق سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که حقیقت در همهٔ اسما و صفات متجلی است.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات دارد.

شمارهٔ ۲۴۱

بهر آئینه چون پیدا تو باشی
ز چشم ما بخود بینا تو باشی

منم در هر صدف آن در نایاب
دو عالم قطره و دریا تو باشی

چه بودم من حجاب اندر میانه
برفتم از میان من تا تو باشی

بصورت من چه مینا و تو چون می
بمعنی هم می و مینا تو باشی

اگر چه تو نهانی از نظرها
ولی در هر نظر پیدا تو باشی

شدی چون فارغ از هر اسم و معنی
مسمای همه اسما تو باشی

عیان نور علی را گربه بینی
یقین یکتای بیهمتا تو باشی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.