هوش مصنوعی: شاعر در این غزل عاشقانه، از عشق و محبت به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق او از ازل تا ابد در وجودش جریان دارد. او از تلخی‌ها و شیرینی‌های عشق می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی تلخی‌ها نیز برایش شیرین هستند. شاعر از بی‌قراری و بی‌صبری خود در فراق معشوق می‌نالد و از زیبایی و جذابیت او سخن می‌گوید. همچنین، او از هنر و مهارت خود در شعر و شاعری صحبت می‌کند و از عشق به عنوان منبع الهام خود یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۸

باده عشق تو امروز نه در جام منست
کز ازل تا به ابد باده انعام منست

طعم حنظل بدهن با شکرم هر دو یکیست
بسکه تلخ از غم شیرین دهنان کام منست

صبر و آرام و قرارم همه از دل بربود
جلوه روی نگاری که دلارام منست

چون کنم حرف غمش بر ورق چهره رقم
چشم نمناک دوات و مژه اقلام منست

زآبنوس خط و عاج ز نخش خاتم بند
مجری صبح من و مجمره شام منست

رشته نظم در از لفظ بصیادی طبع
اینره صید سخن دانه و آن دام منست

شام وصلش که سرانجام نشد روز بنور
در چنین تیره شبرنگ سرانجام منست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.