هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از زبان شاعری است که عشق و جمال معشوق را ستایش می‌کند. شاعر تأکید می‌کند که نگاه معشوق اثر کیمیاگری دارد و حتی قهر او نیز شیرین است. او از سوزش عشق و ناله‌های شبانه می‌گوید و بیان می‌کند که تنها افراد بی‌خرد از تیغ بیداد معشوق می‌گریزند. در نهایت، شاعر عشق و وفاداری خود را به معشوق ابراز می‌دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارند.

شمارهٔ ۶۱

تا مرا نور در بصر باشد
بجمال ویم نظر باشد

نظری را که او کند نظری
آن نظر کیمیا اثر باشد

کافرم گر بجنب رخسارش
نظرم جانب دیگر باشد

شکر از قهر او بود حنظل
حنظل از لطف او شکر باشد

دوست دارم ز سینه سوزان
ناله را که با اثر باشد

اثر ناله سحر خیزان
درشبان گاه بیشتر باشد

خفته کی داندم که در شبها
دیده بیدار تا سحر باشد

سر نپیچد ز تیغ بیدادش
مگر آن کس که خیره سر باشد

غمزه اش را که تیر دلدوز است
نور خونین جگر سپر باشد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.