هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از دردها و شور عشق سخن می‌گوید. او از دل‌بستگی، سودای عشق، رنج‌های عاشقی، و زیبایی معشوق صحبت می‌کند. تصاویر شاعرانه‌ای مانند اشک سرخ، دل مجروح، و مقایسه معشوق با طبیعت (مانند سرو و خورشید) به کار رفته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و گاهی دردناک است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از تصاویر شاعرانه (مانند خون و زخم) ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۹۸

دگر دل پای بست دیگرش بین
هوای عشقبازی در سرش بین

همه سرگشته از سودای عشقت
بسر سودای عشق دیگرش بین

ز عشق نامسلمانی شده غرق
صف مژگان و چشم کافرش بین

گواه عشق در شرح محبت
رخ زرد و سرشک احمرش بین

ز زخم چون خودی پر خون و مجروح
دل صد پاره غم پرورش بین

بمعشوقی و حسن آشوب خلقی
بعشق عاشقی بی یاورش بین

چو نور از عشق گلروئی گل افشان
ز خوناب جگر چشم ترش بین

دگر آشفته بر قتل منش بین
بخون تشنه دست و دامنش بین

هزاران لاله حمرا بدامن
زداغ سرخی خون منش بین

ز موی مشکفام و روی زیبا
بشام تیره صبح روشنش بین

بعارض غیرت خورشید گردون
بقامت رشک سرو گلشنش بین

برغم عاشقان شب تا سحرگاه
به پهلوی رقیبان خفتنش بین

چو نور ار بایدت درج معانی
بر الماس بیان در سفتنش بین
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.