هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به توصیف زیبایی معشوق و تأثیر عشق و دعا در جلوه‌گری حسن او می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند آئینه انوار الهی، جامه شاهی و مقایسه حسن معشوق با ماه، عظمت و جمال او را ستایش می‌کند. همچنین، از درد فراق و تأثیر آن بر چهرهٔ عاشق سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و احساسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل فهم نباشد.

شمارهٔ ۱۱۱

ابروی تو آئینه انوار الهی
انوار الهی ز رخت فاش کماهی

هرگز نبود صرفه بجز تیرگی بخت
چشم تو که از سرمه کند بخت سیاهی

زیبا نبود بر قد کس ایشه خوبان
زینسان که بقد تو بود جامه شاهی

از همت عشق من و تأثیر دعاهاست
حسن تو که تا ماه گرفته است ز ماهی

حاصل نشد از وصل توام گر رخ گلگون
چون نور پس از هجر توام چهره کاهی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.