هوش مصنوعی:
شاعر از دستی که هر روز به سوی او دراز می‌شود و گل‌هایی که می‌آورد، اما در نهایت دستی ناکام و خالی از عطوفت را تجربه می‌کند، سخن می‌گوید.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های طبیعی و احساسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۳
گِلِ من بنه روز دکاشتمه شه دست
هر روزه او دامه، من به شه دست
بُورده بشکفه، غنچه بیاره مه دست
بورده ناکس دست و نیامو مه دست
هر روزه او دامه، من به شه دست
بُورده بشکفه، غنچه بیاره مه دست
بورده ناکس دست و نیامو مه دست
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
