هوش مصنوعی:
متن بالا یک شعر یا ترانه محلی است که از زیبایی‌های طبیعت و احساس شادی و آرامش در مواجهه با آن سخن می‌گوید. در آن به عناصری مانند بارش باران، گالش (چوپان)، و مناظر طبیعی مانند لا و سر و بال (احتمالاً کوه‌ها یا درختان) اشاره شده است.
رده سنی:
همه سنین
این متن حاوی مضامین مثبت و غیرخشونت‌آمیز است و از زبان ساده و شاعرانه‌ای برخوردار است که برای مخاطبان در هر سنی قابل درک و لذت‌بردن است.
شمارهٔ ۵۴
چِلاوْ (چلو)، چه خِشِهْ هَر دمْ دئیرهْ وارشْ
آساچه خِشِهْ گُو بَپنبوئه گالِشْ
مَنْگِلْ چه خِشِهْ لا وُ سَرین وُ بالِشْ
بِرو خِشِه واشْ، مَسًه چَشوُن‌رِهْ هارِشْ
آساچه خِشِهْ گُو بَپنبوئه گالِشْ
مَنْگِلْ چه خِشِهْ لا وُ سَرین وُ بالِشْ
بِرو خِشِه واشْ، مَسًه چَشوُن‌رِهْ هارِشْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
