هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از احساس تنهایی و اندوه خود می‌گوید و آرزو می‌کند که در باغی پر از گل بچیند، از پل‌های بلند بگذرد، در میان راه‌های باریک قدم بزند و در نهایت در گوشه‌ای بمیرد.
رده سنی:
16+
مضمون شعر حول موضوعات عمیق احساسی مانند تنهایی و مرگ می‌چرخد که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این موضوعات ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب یا سنگین باشد.
شمارهٔ ۸۳
بییَمِّهْ تنه باغِ گِلْ‌رِهْ بَچینمْ
بییمِّهْ تنه چَلْ پِلِّهْ‌رِهْ دَچینِمْ
بییمِّهْ تنه باریکْ مییُونْ کَشْ هیرِمْ
بییَمّهْ تنه دَرْ دَکِفِمْ بَمیرِمْ
بییمِّهْ تنه چَلْ پِلِّهْ‌رِهْ دَچینِمْ
بییمِّهْ تنه باریکْ مییُونْ کَشْ هیرِمْ
بییَمّهْ تنه دَرْ دَکِفِمْ بَمیرِمْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
