هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر درد فراق و اشتیاق به وصال معشوق است. شاعر از دل‌هایی می‌گوید که به دیدار عشق عادت کرده‌اند و اکنون تحمل دوری برایشان سخت است. همچنین اشاره می‌کند که عشق واقعی قابل انکار نیست و هر کس که در این راه قدم بگذارد، آتش عشق او را فرا می‌گیرد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و احساسات پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین استفاده از استعاره‌های شعری مانند «آتش عشق» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۹۱
دِلْ که با وِصالْ خو بکرد بُو اَندی تُومْ
کَیْ بونه تنه فُرقتْ بئیره آرُوم؟
هِچّی مسلمون‌ها نَکِفِهْ عِشقِ دُومْ
آتشْ زنّی هر کس که در بییه ته دُومْ
کَیْ بونه تنه فُرقتْ بئیره آرُوم؟
هِچّی مسلمون‌ها نَکِفِهْ عِشقِ دُومْ
آتشْ زنّی هر کس که در بییه ته دُومْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
