هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از تنهایی و بی‌وفایی یار در بیابان سخن می‌گوید و از آهو به عنوان نماد طبیعت و آرامش یاد می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۳۱

آهو دیمه چرسّه لار بیابون
تک چرون چرون و چش به آب بارون

بوتمه آهور! منمه در این بیابون
یار بی بفا دارْمهْ، ندارمه آرمون
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.