هوش مصنوعی:
متن بیانگر احساسات غمگین و دلتنگی شاعر است. او از یار خود دور افتاده و در تنهایی به سر می‌برد. صحنه‌ای از یک پیرزن نیز به تصویر کشیده شده که احتمالاً نمادی از تنهایی یا غم است.
رده سنی:
15+
متن حاوی مفاهیم عاطفی و غمگینانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل احساسات بیان شده نیاز به بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۶۷
ونهْ سر جُور بُورمْ، مرْ حال دَنیهْ
ونهْ سرجربیِمْ، مهْ یارْ دَنیهْ
ونهْ گلهْ باغ بُورمْ، هَفْ پشتْ تَلیهْ
اتّا پیرْ زنٰا نیشتهْ، منِ غمیِهْ (غَنّیهْ)
ونهْ سرجربیِمْ، مهْ یارْ دَنیهْ
ونهْ گلهْ باغ بُورمْ، هَفْ پشتْ تَلیهْ
اتّا پیرْ زنٰا نیشتهْ، منِ غمیِهْ (غَنّیهْ)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
