هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از احساسات خود دربارهٔ زندگی و چالش‌های آن سخن می‌گوید. او به بلندپروازی و مقاومت خود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که در برابر سختی‌ها ایستادگی می‌کند. همچنین، به نوعی انتقاد از نابرابری‌های اجتماعی یا رفتارهای ناعادلانه اشاره دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و اجتماعی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، ممکن است نیاز به تجربهٔ زندگی برای درک کامل احساسات و پیام‌های آن داشته باشد.
شمارهٔ ۱۶۶
دٰارِ بلندْی اسّامه منْ به لُوشه
چهرهْ نَویّمهْ، منْ چمرْ دارمهْ گَوشهْ
هر چَنْ تو آقا بویی، سنگینه گوشهْ
نهل بنده ره تَشْ دَکْفهْ بَکُوشهْ
چهرهْ نَویّمهْ، منْ چمرْ دارمهْ گَوشهْ
هر چَنْ تو آقا بویی، سنگینه گوشهْ
نهل بنده ره تَشْ دَکْفهْ بَکُوشهْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
