هوش مصنوعی:
امیر گنه در این متن از درد دل و نیاز به دوست و همراهی می‌گوید. او دوست را به عنوان کسی که مانند آب و نمک (ضروری و حیاتی) است توصیف می‌کند و از وفاداری و حمایت دوست سخن می‌گوید. همچنین، به ارزش دوست در زندگی و نقش آن در تسکین دردها اشاره دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی و اجتماعی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مرتبط است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شاعرانه ممکن است برای کودکان کم‌سن مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۸۹
امیر گنه: مه دردِ دِل دوا، تِهْ
دوستْ، آب و نمک دارنهْ، سَر تا به پاتِهْ
گِدامِهْ، تِمادارْمِهْ دوستِ زِکاتِهْ
مُتحقِّمِهْ مِنْ، دوستِ دِ تاحِکاتِهْ
دوستْ، آب و نمک دارنهْ، سَر تا به پاتِهْ
گِدامِهْ، تِمادارْمِهْ دوستِ زِکاتِهْ
مُتحقِّمِهْ مِنْ، دوستِ دِ تاحِکاتِهْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
