هوش مصنوعی:
متن درباره‌ی توصیف یک صحنه طبیعی و تأملات شاعرانه است. شاعر از دیدن یک درخت و پرنده‌ای بر روی شاخه‌اش صحبت می‌کند و حدس می‌زند که شاید پرنده فکر می‌کند که گل‌های سرخ چادرشان را بر شانه‌انداخته‌اند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم شاعرانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان کم‌سال قابل درک نباشد، اما برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
شمارهٔ ۱۹۳
امروز سر راه بدیمه یک درْدونه
کمنّه کپل پشت دشنّیه شونه
اونچه که منه عقل و منه گمونه:
«سرخه گله که چادر دپیته شونه»
کمنّه کپل پشت دشنّیه شونه
اونچه که منه عقل و منه گمونه:
«سرخه گله که چادر دپیته شونه»
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
