هوش مصنوعی:
متن به بیان مفهوم واجب‌الوجود و مقایسه‌ای شاعرانه از گنج پنهان و ارزش ذاتی می‌پردازد. شاعر خود را گنجی پنهان می‌داند که با آب چهل صبا (نماد صبر و زمان) خمیر شده و در نهایت، درّی گران‌بها شده است. او تأکید می‌کند که این گوهر را به ارزانی نفروخته و ارزش واقعی آن را می‌داند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه، فهم متن را برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز می‌کند.
شمارهٔ ۲۰۲
واجب‌الوجودِ عَلَم الاسمامه
کُنْتُ کَنْزاً گِرِهْ رهْ من بُوشٰامهْ
خمیر شده (کرده)ی، آب چهل صبامه
اَرزونْ مَفروش دُرً گرونبهامه
کُنْتُ کَنْزاً گِرِهْ رهْ من بُوشٰامهْ
خمیر شده (کرده)ی، آب چهل صبامه
اَرزونْ مَفروش دُرً گرونبهامه
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
