هوش مصنوعی: متن بیانگر غم و اندوه شاعر از وضعیت نابسامان دیار خود است. او از بی‌سر و سامی و ویرانی سرزمینش می‌نالد و امیر را به عنوان غمخوار و دلسوز خطاب می‌کند. شاعر از امیر می‌خواهد تا با اقدامات خود، نامش را در تاریخ ثبت کند.
رده سنی: 15+ متن حاوی مضامین غم‌انگیز و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژگان و مفاهیم به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۲۴۹

تَرْسمهْ بنایِ اَجْلْ ره دیاره
بی‌سر و سامُونْ مه خاک بَوَه دیاره

امیر گنه:‌ای سُوته دلْ، مه غَمْ‌خواره
هزار و یکی، ته نوم بسازه کاره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.