هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از عناصر طبیعت مانند خورشید، شب و تاریکی برای بیان احساسات عمیق و عاطفی استفاده می‌کند. شاعر از تصاویر نمادین مانند «چادر» و «غزیره» برای انتقال مفاهیم عشق، جدایی و تنهایی بهره می‌برد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی و نمادین عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۷۶
ابْر رهْ دیمه شَمسْ ره دَپیتْ چادرْ خویشی
لَیْلْ ره دیمهْ باگِلْ ریجِنْ شهْ وَرْ کیشی
اُویی ظُلماتْ دیمهْ غزیره خویشی
همینْ گتْمه مه جانْ، مرهْ بَیتهْ پیشی
لَیْلْ ره دیمهْ باگِلْ ریجِنْ شهْ وَرْ کیشی
اُویی ظُلماتْ دیمهْ غزیره خویشی
همینْ گتْمه مه جانْ، مرهْ بَیتهْ پیشی
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
