هوش مصنوعی:
این متن به بیان درد و رنج عاشقانه و عبادت می‌پردازد. شاعر از ناتوانی در تحمل فراق و جراحت‌های عشق سخن می‌گوید و از مهر و عبادت به عنوان پناهگاه یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان پیچیده و کهن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۸۴
حاشا که تنه ندیینْ طاقتْ بُویی
وَرْزمهْ تنه مهرْ که عبادتْ بویی
ته دستِ که سینهْ جراحتْ بُویی
خسّمه تنه کَشْ که فراغتْ بویی
وَرْزمهْ تنه مهرْ که عبادتْ بویی
ته دستِ که سینهْ جراحتْ بُویی
خسّمه تنه کَشْ که فراغتْ بویی
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
