هوش مصنوعی: متن بالا بیانگر درد و رنج شاعر از بی‌رحمی و کفر افراد نامسلمان است. او از خداوند طلب رحم و درمان می‌کند و اشاره می‌کند که حتی اگر خونش ریخته شود، باز هم به درگاه خدا پناه می‌برد. شاعر از بی‌رحمی و ستم دیگران شکایت دارد و از خدا می‌خواهد که دلش را از این رنج‌ها نجات دهد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند کفر و بی‌رحمی ممکن است نیاز به بلوغ فکری برای درک مناسب داشته باشد.

شمارهٔ ۲

اَمیرْ گِنِهْ:‌ای نٰامُسَلْمُونِ کٰافِرْ
رَحْمی بَکِنْ وُ دَرْدمِهْ دَرْمُونْ بِیٰاوَرْ

شَهْرْ نییهْ تِرِهْ، دِنِهْ بَوْمْ بِهْتِهْ شَهْرْ
دَرْ نییهْ تِرِهْ، دُوشْ هٰا زِنِمْ به تِهْ دَرْ

هَرْ چَنْ خُونی بُوْم، خُونْ بِکَرْدْ بُومْ بِهْ تِهْ دَرْ
تِهْ دِلْ رِهْ مَگِرْ بی‌رَحْمْ بِسٰاتِهْ دٰاوَرْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.