هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و غنایی است که در آن شاعر از احساسات خود نسبت به معشوق صحبت می‌کند. او از زیبایی معشوق و تأثیر آن بر خود می‌گوید و همچنین به مسائل عاطفی و روحی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا غیرجذاب باشد. همچنین، درک برخی از اصطلاحات و تشبیهات شعر ممکن است نیاز به بلوغ فکری داشته باشد.

شمارهٔ ۳

دُوسْتْ‌رِهْ دیمِهْ کِهْ دیرُو کَمُونْ دٰاشْت‌وُ تیرْ
بِرٰازِّنی شه زِلْف وُ گِلْ هٰا کِرْدِهْ شیرْ

گِتْمِهْ: چِهْ کَسی مَسِّهْ چِشْ، چیرهْ خِجیرْ؟
گِتِهْ: اُونْمِهْ کِهْ مِنِهْ دینْ دٰارْنِهْ (دارنی) اَذیرْ (اَزیر)

اَمْروُ بُوْردِمِهْ، مِهْ دِلْ خِرهْ اتّٰا تیرْ
بٰالٰا بِلِنْ تَرْکِشْ دَوِسْتْ، هُورِسِتٰا، دیرْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.