هوش مصنوعی:
این متن بیانگر درد و رنج فردی است که از بیعدالتی و کممهری روزگار شکایت دارد. او از کمبود کرم و محبت در مردمان مینالد و ترس از مرگ و نابودی در او موج میزند. متن حالتی غمگین و ناامیدانه دارد و از بیسر و سامانی و وضعیت نابسامان زندگی سخن میگوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق غم و ناامیدی و ترس از مرگ است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال سنگین و نامناسب باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۲
امیر گنه: تو غَمْ نَخرْ روزگاره
مردی هسّه از کرمْ کمی نداره
ویمارمهْ نَظرْ دارمه هَرْدَمْ به یاره
کرمْ بکَنْ و سر بکَشْ شه ویماره
ترسمه بنای اجل ره دیاره
بی سر و سامون مه خاک بوّه دیاره
مردی هسّه از کرمْ کمی نداره
ویمارمهْ نَظرْ دارمه هَرْدَمْ به یاره
کرمْ بکَنْ و سر بکَشْ شه ویماره
ترسمه بنای اجل ره دیاره
بی سر و سامون مه خاک بوّه دیاره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.