هوش مصنوعی:
متن بالا یک شعر یا ترانه محلی است که طبیعت و زیبایی‌های آن را توصیف می‌کند. در این شعر، عناصری مانند چمن، گل‌های سرخ، نرگس، و میوه‌های باغ به تصویر کشیده شده‌اند. همچنین، اشاراتی به حیوانات مانند خروس و شیر مست وجود دارد که به فضای روستایی یا طبیعی شعر رنگ و بوی خاصی می‌دهد.
رده سنی:
همه سنین
این متن حاوی مضامین طبیعی و شاعرانه است و هیچ محتوای نامناسب یا پیچیده‌ای ندارد که برای گروه سنی خاصی محدودیت ایجاد کند. بنابراین، برای همه سنین قابل درک و لذت‌بردن است.
شمارهٔ ۱۳
ویهار درآمو، چیق به چمن وشت آره
دیم «دربکته» سرخه گل، نوویهاره
مه سرخه گِلْ دسته، هر رو کناره
گیلون نرگس، سرخه گل نوویهاره
شکر هندی، خروس جویِ واره
میوه گوهرِ باغ، وَرِهْ شیر مستِ لاره
دیم «دربکته» سرخه گل، نوویهاره
مه سرخه گِلْ دسته، هر رو کناره
گیلون نرگس، سرخه گل نوویهاره
شکر هندی، خروس جویِ واره
میوه گوهرِ باغ، وَرِهْ شیر مستِ لاره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
