هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و دوست داشتن، زیبایی، و تقدس معشوق سخن می‌گوید. همچنین به مفاهیمی مانند پاکی، عشق الهی، و ارزش‌های معنوی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و ترکیبات ممکن است نیاز به دانش ادبی بیشتری داشته باشند.

شمارهٔ ۱۶

دُوست دارِمهْ یِکی کِهْ هَمِهْ چی آرایستْ
آرٰایِسْتْ بِهْ خوبی اُنْتِری کِهْ وٰایِسْتْ

مَرِهْ دُوسْتْ بَدی، هٰا خِنِسْتْ آیِسْتْ آیِسْتْ
سیم دِ دِسْتْ، مِشْکینْ کِمِنْ رِهْ وِرٰایِسْتْ

بِسٰاتِهْ تِرِهْ ایزِدْ، اُونْجُورْ کِهْ بٰایِسْتْ
نِکَرْدِهْ یِکی می‌بِهْ تِهْ تَنْ رَدْبٰایِسْتْ

فَرْزِنْدْ تِهْ پِیوُنْ هَرْگِزْ کِهْ مٰارْ نزٰایَسْتْ
اَمیرْ مِجِنِهْ تِهْ وٰا، تَنْ پٰاکْ بِکٰایِسْتْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.