هوش مصنوعی: این شعر از عشق و رنج‌های عاشقانه سخن می‌گوید، با تصاویری از آتش، خون و جدایی. شاعر از درد دل عاشقان و جدایی‌های سخت می‌نویسد و از عناصری مانند طبیعت (کوه، سنبل) و احساسات شدید (خون، آتش) استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی تصاویر شدید عاطفی و نمادهای مرتبط با رنج (مانند خون و آتش) است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد. همچنین، درک کامل مفاهیم عمیق عاشقانه و نمادین آن نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۴

گِلِ دَسْتِهْ، حَمُّومْ سَرِ زِلْفْ‌رِهْ وٰا کِرْدْ
سُنْبُلْ دَسْتِهْ دَسْتِهْ، چپ وُ رٰاسْتْ رِهٰا کِرْدْ

سییوُ مَهْرْرِهْ بٰا کُوهِ سیمْ آشِنٰا کِرْدْ
دِوٰارِنْگْ‌رِهْ زیرِ چَپ‌وُ رٰاسْتْ رِهٰا کِرْدْ

آتِشْ پٰارِهْ، اوبی دِلِهْ طُرْفِهْ جٰا کِرْدْ
خُونِ عٰاشِقُونْ‌رِهْ دَسْت‌وُ پٰا حِنٰا کِرْدْ

شُونِهْ بِهْ مَشّاطِّهْ، کَمِنْدْرِهْ اِلٰا کِرْدْ
قَطْرِهْ قَطْرِهْ دِلِ عٰاشِقْ، خُونْ جِدٰا کِرْدْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.