هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از مفاهیمی مانند عشق، پاکی، معرفت و ستایش پروردگار سخن می‌گوید. شاعر از آیینه به عنوان نماد خودشناسی و صفای باطن یاد می‌کند و به ستایش دوست (معشوق یا خدا) می‌پردازد. همچنین، اشاره‌ای به روشنایی در تاریکی‌های زندگی و عاشقی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، ممکن است نیاز به دانش پایه‌ای از ادبیات عرفانی برای درک بهتر ابیات وجود داشته باشد.

شمارهٔ ۲۵

دَرْآمُو بِهْ حَمُّومْ، خِدْرِهْ بٰا صَفٰا کِرْدْ
آیینه بِهْ دَسْتْ، سَیْرِ صُنْعِ خِدٰا کِرْدْ

دِ اَژْدَرْرِهْ شِهْ سیمِ سَرْ آشِنٰا کِرْدْ
مُکَمِّلْ بَیِّهْ دُوسْت‌وُ تَعْریفْ بِهْ مٰا کِرْدْ

یٰا کِهْ ظِلِمٰاتْ اویِ حَیٰاتْ‌رِهْ جٰا کِرْدْ
یٰا کِهْ عٰاشِقِ رُوزْرِهْ کِهْ شُو آسٰا کِرْدْ

مِهْ دُوسْتْ بِهْ مِنِهْ کِشْتِنْ بَسی حَیٰا کِرْدْ
گِلْ کِهْ مِنِهْ سُونْ، شِهْ جُومِهْ‌رِهْ قِبٰا کِرْدْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.